کد خبر: ساماندهی-کودکان-و-حمایت-از-کودکان-کار-د
۳۰ بهمن ۱۳۹۶، ۱۴:۰۷
به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، الهام فخاری با حضور درسمینار کودک‌آزاری در سکونت‌های فقیرنشین با بیان اینکه موضوع کودکان یکی از محورهای کمیته اجتماعی شورای شهر است، تاکید کرد: در کمیته اجتماعی مساله مهم کودکان کار و خیابان را دنبال کرده‌ایم. متاسفانه یکی از اقدام‌های ضربتی که هر از چند گاهی نهادهای اجرایی انجام می‌دهند، جمع‌آوری کودکان‌کار است. پاییز امسال دوباره یکی از این طرح‌های ضربتی اتفاق افتاد که سعی کردم از ابزارهای قانونی (تذکرها در صحن و مصاحبه‌ها) که در اختیار داشتم استفاده کنم و اعضای شورا تلاش کردند مدیریت شهری سنجیده‌تر، شایسته‌تر و با درنظر گرفتن همه جوانب اقدام کند. وی با اشاره به گفتگوهای اجتماعی تهران امید دارد گفت: از سازمان‌های مردم‌نهاد فعال در حوزه کار کودک و کودکان کار انجمن‌های تخصصی در نشست‌ها و گفتگوی اجتماعی «تهران امید دارد» دعوت کردیم و دو جلسه پربار و گفتگو به بحث کودکان‌کار اختصاص دادیم و هم کسانی  که بخش اجرایی جمع‌آوری بچه‌ها را به عهده داشتند، هم در آن نشست بودند. گفتگو می‌تواند زمینه‌ساز رسیدن به وضعیت متعادل و نگاه مشترک باشد لذا تلاش کردیم بر اساس آن گفتگوها، بررسی پیشینه و اقدام‌های سازمان‌های مردم نهاد و دستگاه‌های دولتی به یک بسته سیاستی برسیم. رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران با بیان این که به نظر می‌رسد یکی از گام‌های مهم رسیدگی به نواقص قانونی و اصلاح قوانین، حوزه کودکان به ویژه کودکان کار است، عنوان کرد: نمایندگان مجلس در مسیر خود روند‌هایی را دنبال می‌کنند. ما در کمیته اجتماعی سعی کردیم کاستی‌های اجرایی را شناسایی کنیم. همه در مصاحبه‌ها، خودشان را دلسوز و همراه کودکان کار می‌بینند ولی هنوز در عمل شهر برای کودکان به ویژه کودکان کار بسیار خشن، پرخطر و مسئله‌ساز است. به نظر می‌رسد ما در تدوین برنامه‌های موثر مشکل داریم. وی تصریح کرد: اگر سازمان‌‌های مردم‌نهاد اثربخشی بیشتری دارند به دلیل گفتگوهایی است که با کودکان کار داشته‌اند. توجه به فراموش‌شدگان در بودجه شهرداری نائب رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی گفت: در بودجه فکر کردیم که باید در ردیف‌های بودجه به‌صورت خاص‌تر به فراموش‌شدگان بپردازیم تا به شکل کدپروژه‌ها دربیاید و در برنامه شهر گنجانده شود و بر اجرای آن نظارت داشته باشیم، وی تاکید کرد:  موضوع کودکان کار را در قالب کدپروژه با عنوان "ساماندهی کودکان و حمایت از کودکان کار" از ردیف 10400 با عنوان "کنترل و کاهش آسیب‌های اجتماعی" و از شماره ردیف 10403 با عنوان "ساماندهی افراد در معرض آسیب و آسیب‌دیده اجتماعی" تعریف کردیم و تصریح کردیم 2.5درصد از اعتبار طرح به طور خاص به ساماندهی شرایط کودکان کار اختصاص یابد. شاید  اقدام عملیاتی انقلابی در شهر نباشد. ولی یک اقدام بودجه‌ای تصریح‌کننده و شفاف است. به گفته فخاری؛ طبق گفتگوهای انجام شده  با سمن‌ها در گفتگوی اجتماعی «تهران امید دارد»، به این نتیجه رسیدیم که اگر ایستگاه‌های حمایتی سه مرحله‌ای در شهر وجود داشت، ضرورتی به برخوردهای خشن و جنگ و گریز با کودکان کار نبود بنابراین طراحی ایستگاه‌ها، انتخاب یک منطقه به عنوان پایلوت، برطرف کردن کاستی‌های احتمالی طرح و بهبود تعمیم‌پذیری آن در گستره‌های شهری، گام‌هایی است که برای اثربخشی این طرح باید طی کنیم. رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران گفت: مهم این است که از رویه انکار کاستی‌ها، مشکلات و مسئله‌ها دست برداریم و با جامعه‌، خودمان، تاریخ و داشته و نداشته‌هایمان صریح روبرو شویم و تاب و توان دیدن کاستی را افزایش بدهیم. باید شهامت خودبودن‌ را بهبود بخشیم. شهامت خودبودن این نیست که از خود یک قدرقدرت زیبا ترسیم کنیم، شهامت خودبودن یعنی بخش‌هایی که دچار فقر، مسئله، ناکارآمدی، کودکان کار و خشونت خانگی هستند را واقعی ببینیم. در این زمان می‌توان برای بهبود کیفیت زندگی آنها کاری انجام دهیم. وی با اشاره به این که آنچه که بیش از همه برای بچه‌ها خطرناک به نظر می‌رسد، تجربه ناامیدی مطلق است، تاکید کرد: ناامیدی مطلق فضای کاملا تاریکی است که کودکان کار باور کنند هیچ دستی به سمت‌شان دراز نمی‌شود و هیچ فردی به او نگاه نمی‌کند، مگر آن که قصد سوءاستفاده و آزارگری داشته باشد. این مسئله مهمی است که باید با توان‌افزایی، حمایت و پشتیبانی حل شود. رئیس شورای استان تهران با اشاره به این که با تداوم مهاجرت به تهران همچنان مساله کودکان کار پررنگ می‌ماند، افزود: استان تهران از نظر شاخص‌های توسعه‌ای نابرخوردار است. بعضی از جلوه‌های تهران شاید سبب شود  فکر کنیم که برخورداربودن تهران است که منجر به مهاجرت می‌شود. ولی ما در یک استان نابرخوردار زندگی می‌کنیم و اگر قرار است توسعه‌ و ساماندهی کودکان کار اتفاق بیفتد باید در مقیاس استان باشد، بخشی از خدمات و اقداماتی که می‌توانیم به عنوان کار در کنار تحصیل تعریف کنیم و موجب ارتقا شبکه ارتباطی و روشن نگاه‌داشتن چراغ‌های امید برای آینده کودکان کار شود، را می‌توان از طریق سمن‌ها و مراکز دانشگاهی در حوزه‌های دیگر فراهم کنیم.  

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha