ميشل سيديبه مدير اجرايي برنامه مشترك سازمان ملل در زمينه ايدز و معاون دبيركل سازمان ملل متحد به مناسبت روز جهاني ايدز 2016 پیامی صادر کرد.
به گزارش خبرگزاري سلامت ميشل سيديبه در این پیام با تاکید بر این که جهان متعهد به پايان بخشيدن همه‌گيري ايدز تا سال 2030 را در قالب اهداف توسعه پايدار اعلام كرده است ، تصریح کرد: اگر دنيا مي‌خواهد به اهداف 2030 دست يابد، بايد موضوع ايدز را از حالت انزوا به سرعت خارج كند.
متن کامل مدير اجرايي برنامه مشترك سازمان ملل در زمينه ايدز و معاون دبيركل سازمان ملل متحد به شرح زیر است:
امروز روز جهاني ايدز را با اعلام همبستگي با 78 ميليون انساني كه تا به امروز به ويروس اچ آي وي مبتلا شده و با به ياد آوردن خاطره 35 ميليون نفري كه جان خود را در اثر بيماري‌هاي مرتبط با ايدز باخته‌اند، گرامي مي‌داريم.
جهان تعهد خود نسبت به پايان بخشيدن همه‌گيري ايدز تا سال 2030 را در قالب اهداف توسعه پايدار اعلام كرده است. ما شاهد شتاب روزافزون كشورها در پاسخ به اين همه‌گيري هستيم. بيش از 18 ميليون انسان در حال حاضر تحت درمان حيات‌بخش با داروهاي ضد اچ آي وي بوده و كشورهاي زيادي در مسير حذف تقريباً كامل انتقال اچ آي وي از مادر به كودك هستند.
ما در نبرد خود در برابر همه‌گيري ايدز در حال پيروز شدن هستيم ولي اين پيشرفت در همه جا ديده نمي‌شود. موارد جديد عفونت اج آي وي در ميان بزرگسالان رو به كاهش نبوده و به خصوص زنان جوان در معرض خطري مضاعف براي ابتلا به اچ آي وي هستند.
ما مي‌دانيم كه براي دختران ساكن در آفريقاي جنوب صحرا، گذار به سن بزرگسالي دوراني بس خطرناك است. زنان جوان با چالش‌هاي بسيار مواجه‌اند. در ارتباط با اچ آي وي بيماري‌هاي همزمان در ميان افرادي كه با اچ آي وي زندگي مي‌كنند، مانند سل، سرطان دهانه رحم و هپاتيت‌هاي ب و ث ، احتمال دستيابي به هدف كاهش تعداد مرگ‌هاي ناشي از ايدز به زير 500 هزار مورد تا سال 2020 را به طور جدي تهديد مي‌كند. بيماري سل به تنهايي مسئول يك سوم مرگ‌هاي ناشي از ايدز در سال 2015 بوده و خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در ميان زناني كه با اچ آي وي زندگي مي‌كنند، چهار تا پنج برابر بيشتر است. اگر دنيا مي‌خواهد به اهداف 2020 دست يابد، بايد موضوع ايدز را از حالت انزوا به سرعت خارج كند.
با دسترسي به درمان، افرادي كه با اچ آي وي زندگي مي‌كنند از عمر طولاني‌تري بهره‌مند شده‌اند. سرمايه‌گذاري روي درمان اچ‌آي وي جواب داده ولي افراد با سنين بيشتر از 50 سال كه با اچ آي وي زندگي مي‌كنند، شامل كساني كه تحت درمان ضد اچ آي وي هستند، در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به بيماري‌هاي غيرواگير مرتبط با سن هستند، كه خود روي روند پيشرفت بيماري اچ آي وي تاثير منفي مي‌گذارد.
صرف نظر از موقعيت فردي، ما همگي نيازمند اطلاعات و وسايلي هستيم كه ما را در برابر اچ آي وي محافظت و دسترسي‌مان به داروهاي ضد اچ آي وي را در صورت نياز ميسر كند. بسياري از پيچيدگي‌هاي اچ آي وي را مي‌توان با رويكردي كه نيازهاي هر فرد را در مراحل مختلف چرخه زندگي پاسخ مي‌دهد، حل كرد. مخاطرات و چالش‌هايي كه افراد با آن روبرو هستند در طول زندگي‌شان تغيير مي‌كند و اين نشانگر نياز ما به تطبيق راهبردهاي پيشگيري و درمان اچ آي وي در مراحل مختلف زندگي از تولد تا كهنسالي است.
موفقيت‌هايي كه تا به حال به دست آورده‌ايم ما را به آينده اميدوار مي‌كند ولي نگاه ما به جلو نبايد همراه با خوشنودي بيش از حد باشد. ايدز به پايان نرسيده هرچند كه مي‌تواند برسد. چالش‌هاي اساسي اجرايي، مالي و سياسي كماكان موجود است، اما اينها نبايد ما را باز دارند. اينك وقت حركت دست جمعي ما رو به جلو است تا همه كودكان زندگي خود را عاري از اچ آي وي شروع كنند، جوانان و بزرگسالان در شرايط عاري از اچ‌آي وي به رشد و زندگي ادامه دهند و دسترسي به درمان ضد اچ‌آي وي هر روز بيشتر شود تا همه ما در شرايطي عاري از اچ آي وي زندگي كنيم.
نظر شما