لیلا مسعودی در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره اهمیت روانشناسی در جهت کمک به بیماران مبتلا به ام اس اظهار کرد: ام اس نوعی بیماری خود ایمنی در سیستم عصبی مرکزی است که وجوه مشخصه آن التهاب مزمن و از بین رفتن نورون‌ها است.
وی با بیان اینکه سیر بالینی بیماری ام اس می‌تواند بسیار متغیر باشد، افزود: این بیماری می‌تواند یک بیماری خوش خیم، پیشرونده یا ناتوان کننده باشد و مستلزم سازگاری فراوانی در زندگی است. همچنین تظاهرات بالینی این بیماری تاری دید، دوبینی، علایم حسی، اختلال در عملکرد مثانه، مشکلات دفع مدفوع، اختلال عملکرد شناختی، افسردگی، خستگی، اختلال عملکرد جنسی و .. است.
این روانشناس عنوان کرد: سن شروع ام اس بین 20 تا40 سال است با این حال می توان در سرتا سر دوران زندگی تظاهرکند و شیوع آن در زنان حدود سه برابر مردان است.
مسعودی با اشاره به اینکه کمبود ویتامین دی می‌تواند سبب بروز ام اس در برخی از افراد شود، گفت: بیماری ام اس طیف گسترده‌ای از علایم را برای فرد ایجاد می‌کند و این مساله منجر به کاهش سطح کیفیت زندگی سالم، هدفمند و سازنده می‌شود.
وی اضافه کرد: کیفیت زندگی یک درک کاملا ذهنی و شخصی است که بر رضایت فرد از عوامل موثر بر رفاه جسمی، عاطفی و اجتماعی بسیار تاثیرگذار است و مطالعات حاکی از آن بوده که کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس نسبت به سایر بیماری‌ها همچون آرتریت روماتوئید، التهاب روده، دیابت و صرع پایین‌تر است.
این روانشناس بالینی تاکید کرد: ام اس به دلیل ایجاد مشکلات جسمی، روحی و اجتماعی زندگی فرد و خانواده را از روند طبیعی خارج می‌کند. بنابراین شیوع بالای این بیماری در ایران توجه به توان بخشی در ابعاد مختلف جسمی، روانی، اجتماعی و مدیریت جامع افراد مبتلا جهت بهبود کیفیت زندگی شخصی و سازگاری روانی-اجتماعی را توسط روانشناس متبحر در این حوزه ضروری می‌کند.
مسعودی خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر توجه درمانگران روانشناسی به دلیل شیوع بیماری ام اس نسبت به گذشته پررنگ شده و برگزاری و آموزش جلسات روان درمانی فردی و گروهی، آموزش مهارت‌های زندگی، ذهن آگاهی، مدیریت هیجانات و مهارت حل مسئله در بهبود کیفیت زندگی این بیماران بسیار تاثیرگذار است.
وی یادآور شد: درمان‌های روانشناختی در بیماران مبتلا به ام اس توسط روانشناسان سبب کاهش استرس و اضطراب می‌شود و به مرور زمان موجب می‌شود تا بیماران استرس خود را مدیریت کنند و در ابتلا شدن به افسردگی آنها کاهش یابد.
این روانشناس بالینی گفت: استفاده از روش‌های روانشناختی سبب شده تا فرد از نظر روانی ـ اجتماعی سازگارتر شود و فعالانه‌تر روند درمان‌های دارویی بیماری را پیگیری کند همچنین میزان توجه فرد و ارتباط با زمان حال افزایش و در نتیجه فرد بهتر می‌تواند با شرایط و علایم بیماریش کنار آمد و با بهبود کیفیت زندگی کمتر به داروهای روان درمانگر احتیاج پیدا کند.
نظر شما