خبرگزاری سلامت: پوسیدگی دندان از شایع‌ترین بیماری‌های باکتریال می‌باشد که عامل آن، باکتری استرپتوکوک موتانس است. این باکتری به راحتی از دندانی به دندان دیگر و از فردی به فرد دیگر قابل انتقال می‌باشد. با وجود این باکتری در پلاک میکروبی روی دندان طی زمان پوسیدگی ایجاد می‌شود. مواد غذایی قندی چسبنده به سطوح دندانی مانند شکلات، تافی،کلوچه و...، نوشابه‌های گازدار و مواد ترش بسیار مضر و عامل پوسیدگی هستند.
دکتر پریسا مهراشتیاق، دندانپزشک کودک و نوجوان می‌گوید: تعداد دفعاتی که دندان در معرض مواد پوسیدگی‌زا قرار می‌گیرد، از حجم این مواد مهم‌تر است. به عنوان مثال اگر 10 عدد شکلات در یک وعده مصرف شود، میزان پوسیدگی بسیار کمتر از وقتی است که 10 وعده و در هر کدام یک شکلات مصرف شود. تغذیه هم نقش بسیار مهمی در بروز پوسیدگی دارد. بهتر است از میوه‌ها و سبزیجات و مواد طبیعی جهت میان وعده استفاده شود.
وی ادامه می‌دهد: ماهی، آب آشامیدنی، چای حاوی فلوراید هستند. فلوراید ماده‌ای است که نقش مهمی در پیشگیری از پوسیدگی دارد. در مناطقی که آب آشامیدنی حاوی فلوراید ناکافی است، این ماده به صورت قرص مکمل تجویز می‌شود. دهان‌شویه‌ها و خمیردندان‌ها حاوی فلوارید هستند. فلوارید با ترکیبات مینای دندان باند شده و مینا را نسبت به پوسیدگی مقاوم می‌کند؛ ضمن این‌که موجب کندی پیشرفت پوسیدگی شده و پوسیدگی‌های اولیه را متوقف می‌کند.
وی عنوان می‌کند: به طور معمول پوسیدگی‌های دندانی از ناحیه شیارهای موجود در سطح جونده دندان و یا از سطوح بین دندانی آغاز می‌شود. جهت پیشگیری از پوسیدگی‌های شیارهای سطح جونده توصیه به فیشورسیلانت می‌شود. فیشورسیلانت یعنی پوشاندن شیارهای عمیق مستعد پوسیدگی با ماده سیلانت مخصوص. جهت پیشگیری از پوسیدگی‌های بین دندانی فلورایدتراپی و استفاده از نخ دندان توصیه می‌گردد.
وی در خصوص مراحل پیشرفت پوسیدگی، علائم موجود و درمان مورد نیاز در یک دندان شیری توضیح می‌دهد: مرحله اول، دندان سالم عاری از پوسیدگی است و توصیه به ویزیت‌های منظم و انجام درمان‌های پیشگیری از پوسیدگی مانند فلورایدتراپی و فیشورسیلانت و انجام درمان‌های پیشگیری از پوسیدگی مانند فلورایدتراپی و فیشورسیلانت می‌باشد تا به تداوم سلامت دندان کمک شود.
پوسیدگی دندانی در حد مینا: وقتی پوسیدگی در حد مینا است با رساندن فلوراید با غلظت بالا به این مناطق می‌توان به توقف پیشرفت پوسیدگی کمک کرد. این پوسیدگی‌های متوقف شده نیاز به درمان ترمیمی ندارد. در این مرحله بیمار فاقد علامت می‌باشد.
پوسیدگی در حد عاج: در صورت پیشرفت پوسیدگی از حد مینا به عاج دندان معمولا دارای علائم می‌شود. در این موارد معمولا حساسیت به سرما یا درد گذرا در صورت مصرف مواد شیرین و ترش احساس می‌شود. پوسیدگی‌های عاج نیاز به ترمیم و بازسازی دندان دارند.
درگیری پالپ یا عصب شیری: در صورت عدم رسیدگی به موقع در پوسیدگی‌های عاجی، پوسیدگی پیشرفت کرده و پالپ (عصب دندان) درگیر می‌شود.در این موارد معمولا درد خود به خودی شدید و طولانی وجود دارد. عفونت پالپ و بافت‌های اطراف دندان و بروز آبسه حاد یا مزمن (فیستول) عفونت‌های حاد دندانی قابلیت انتشار در بافت‌های فک و صورت و امکان درگیری قسمت‌های حیاتی و تهدید سلامتی بیمار وجود دارد.
به امید روزی که فرهنگ درمان‌های پیشگیری از پوسیدگی به اندازه‌ای گسترش یابد که شاهد دندان‌های سالم باشیم و نیازی به درمان‌های وسیع و گسترده وجود نداشته باشد.
کد خبرنگار: 410100
نظر شما