به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، محققان داده‌های ۸۸ آزمایش بالینی شامل ۶۲,۹۲۳ زن مبتلا به تومور ER+ (گیرنده مثبت استروژن) را بررسی کردند. بعد از درمان تومورهای ER+ با شیمی درمانی، پرتودرمانی یا جراحی، زنان تا ۵ سال تحت درمان دارویی با قرص‌های هورمونی شامل تاموکسیفن یا مهارکننده‌های آروماتاز قرار گرفتند. هدف درمان کمکی، نابودی هر نوع سلول سرطانی‌ای بود که در طول درمان اولیه کشته نشده بودند.
همه زنان بعد از اتمام ۵ سال درمان هورمونی کمکی، فاقد بیماری سرطان بودند.اما در طول ۱۵ سال بعد، سرطان در ۴۱ درصد زنانی که دارای بزرگ‌ترین تومورها بودند و سرطان‌شان فراتر از سینه گسترش یافته بود، مجددا عود کرد.
طبق گزارش محققان، حتی در زنانی هم که تومورهای کوچکی داشتند که به غدد لنفاوی یا سایر بخش‌های بدن گسترش نیافته بود، ۱۰ درصد احتمال بازگشت سرطان وجود داشت.
دکتر دنیل هایز، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه میشیگان، در این باره می‌گوید: «ما می‌دانیم که درمان کمکی (مبتنی بر هورمون) به مدت ۵ سال ریسک عود مجدد بیماری و مرگ را کاهش می‌دهد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «شواهد کنونی نشان می‌دهد تمدید مدت هورمون‌درمانی فراتر از ۵ سال به توقف و کاهش عود بیماری و مرگ در سال های بعد منجر می‌شود.»
طبق نتایج پژوهشی، هورمون درمانی بیش از ۵ سال موثرتر هم هست اما عوارض جانبی آن در برخی زنان موجب می‌شود که آنها تمایلی به ادامه روند درمان نداشته باشند. با این حال عوارض جانبی تهدیدکننده جان بیماران نادر است، اما زنان دریافت کننده این هورمون‌ها دچار علائم یائسگی نظیر گرگرفتگی و خشکی واژن می شوند.
با این حال محققان تاکید می‌کنند زنان مبتلا به سرطان سینه ER+ باید حداقل بیش از ۵ سال تحت درمان کمکی قرار گیرند.(مهر)
نظر شما