کد خبر: خطرات-آبله-مرغان-در-بزرگسالی-افراد-بال
۱۷ دی ۱۳۹۶، ۹:۱۵
به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، پس از ابتلا و بهبودی آبله مرغان این ویروس می‌تواند به صورت نهفته در بدن باقی بماند تا زمانی که به علت یک عامل تحریکی یا نقص سیستم ایمنی دوباره فعال شده و بیماری موضعی دردناکی بنام زونا را ایجاد کند. نشانه‌های زونا تاول‌های منطقه‌ای یا کوچکی هستند که کنار یکدیگر در منطقه یک عصب محیطی و در امتداد مسیر آن پدید می‌آید و با درد و سوزش همراه است. این تاول‌ها بیشتر در پوست سینه و پشت بروز می‌کند و برخلاف آبله‌مرغان سرایت ویروس در آن شایع نیست. زونا ناشی از فعالیت مجدد و تکثیر ویروس‌های خفته در سلول‌های نخاعی است. دیده شده افرادی هم که هرگز آبله مرغان نگرفته‌اند دچار زونا شده و بهبودی آنها بسیار طولانی مدت‌تر از افرادی بوده که دچار آبله مرغان قبل از این شده‌اند. درد عصبی بعد از زونا ممکن است ناشی از صدمه به اعصاب باشد. ابتلا به زونا در هر سنی رخ می‌دهد، اما در افراد بالای ۵۰ سال بیشتر شیوع دارد. علایم و نشانه‌ها علایم اولیه این بیماری شامل سردرد، تب‌ و لرز خفیف، احساس بدحال و کسلی و حالت تهوع است. به دنبال علایم اولیه فرد دچار احساس درد سوزشی و افزایش حساسیت پوستی در ناحیه‌ای که اعصاب محیطی آن توسط ویروس آلوده، فعال و در حال تکثیر است، می‌شود. شدت درد از خفیف تا بسیار شدید متغیر بوده و به دنبال آن تاول‌های قرمز و دردناکی که ۴-۵ روز پس از علایم اولیه در سطح بدن به وجود می‌آیند. تاول‌ها معمولا در روی یک نوار پهن پوست قرمز در امتداد مسیر رشته‌های عصبی حسی در یک درماتوم(ناحیه از پوست که عصب دهی با منشا جنینی مشترک داشته باشد) خاص پوست پدید می‌آیند. تاول‌ها را غالبا می‌توان در ناحیه قفسه سینه دید که البته تنها در یک طرف بدن گسترش می‌یابند. درمان لوسیون‌های ضدخارش و مسکن‌های بدون نسخه مانند کالامین می‌توانند درد و خارش زونا را آرام کنند. اگر درد شدید باشد یا تاول نزدیک به چشم یا گوش قرار داشته باشد، باید فورا با پزشک مشورت کنید. داروهای دیگر مانند کورتیکواستروئیدها ممکن است برای کاهش التهاب تجویز شوند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha