حمله آنفلوانزا به کسانی که تا حالا میزبان نبوده‌اند/ زمستان فصل بیماری ویروسی

به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، خیلی از مردم آنفلوانزا را با سرماخوردگی اشتباه می‌گیرند. این دو بیماری تشابهات بسیاری دارند ولی تفاوت‌هایی هم‌ بین آنها وجود دارد. در یك سرماخوردگی معمولی، بیمار ممكن است احساس ناخوشی و خشونت در گلو داشته باشد و دچار آبریزش یا گرفتگی بینی و سرفه شود ولی علائم شایع آنفولانزا دوره‌های تب و لرز شدید، سردرد و درد عضلات، ضعف و بی‌حالی است. افرادی که در معرض آنفلوانزا هستند بیماری‌هایی چون بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیوی، دیابت، آسم، بارداری و کهن‌سالی امکان مبتلا شدن افراد به آنفلوانزا را افزایش می‌دهند. همچنین کودکان به علت سیستم دفاعی ضعیف بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند چراکه این بیماری واگیردار بوده و در مکان‌های عمومی‌ امکان انتقال این بیماری افزایش می‌یابد. علائم بیماری علائم بیماری می‌تواند خفیف یا شدید باشد. تب و لرز، سردرد، دردهای عضلانی از جمله کمردرد، خستگی، سرفه (که ممکن است با خلط همراه باشد)، گلودرد، ایجاد زخم‌هایی داخل دهان‌، بینی‌، روی سطح پوست، خشونت صدا، استفراغ،  گلودرد، خارش بدن و کوفتگی از علایم شایع بیماری هستند. این علائم معمولا دو روز پس از مواجهه با ویروس بروز می‌کنند و معمولا کمتر از یک هفته باقی می‌مانند. با این حال سرفه کردن ممکن است بیش از دو هفته مشاهده شود. آنفلوانزا در تمام سنین به غیر از دوران شیرخوارگی دیده می‌شود. حالت تهوع و استفراغ ممکن است در کودکان مشاهده شود اما در بزرگسالان متداول نیستند. شیوع ناگهانی انواع مختلف آنفولانزا تقریبا هر زمستان رخ می‌دهد و شدت آنها متفاوت است. همچنین کسانی که قبلا دچار این بیماری نشده‌اند امکان بروز این بیماری در بدن آنان بیشتر است. علل بیماری ویروس‌های عامل آنفلوانزا از رده اورتومیکسو ویروس‌ها هستند. آنفلوانزا شامل ویروس آنفلوانزای A، آنفلوانزای B و آنفلوانزایC است،این ویروس‌ها معمولا از طریق هوا یا عطسه گسترش می‌یابند و باور بر این است که این روش در فواصل نسبتا کوتاه رخ می‌دهد. همچنین توسط تماس با سطوح آلوده به ویروس و سپس تماس دست با چشم یا دهان نیز ممکن است منتقل شود. همچنین فرد پیش یا در طی مدت زمانی که بیمار است می‌تواند سبب آلوده شدن دیگران شود. عوارض بیماری هرچند دوره معمولی بیماری ۳ تا ۴ روز است اما چون در جریان آنفلوانزا میکروب‌های دیگری به بدن حمله می‌کنند از این‌رو سبب پیدایش عفونت‌های ثانوی به ویژه در دستگاه تنفس هم می‌شود و این بدان معناست که آنفلوانزا مقاومت بدن را کم کرده و آن را برای دچار شدن به بیماری‌های دیگر آماده می‌سازد. به کار بردن ماسک، گندزدایی هوای اتاق بیماران و جدا کردن سریع مبتلایان از افراد سالم تا حدی مانع شیوع آنفلوانزا می‌شود. اگر سریع‌تر این بیماری در بدن درمان نشود، دستگاه تنفسی و کبد را از کار می‌اندازد. پیشگیری و درمان شستن مکرر دستان سبب کاهش خطر عفونت می‌شود زیرا ویروس توسط صابون غیرفعال می‌شود. استفاده از ماسک پزشکی نیز مفید است. بجز رعایت اصول بهداشتی یکی از مهم‌ترین توصیه‌های پزشکان در مورد پیشگیری از ابتلا به این ویروس تزریق واکسن است. داروهای ضدویروس مانند مهارکننده‌های نورآمیدیناز مثل oseltamivir برای درمان آنفلوانزا بکار رفته‌اند اما به نظر می‌رسد که مزایای آنها برای سلامتی بیشتر از خطرات استفاده از آنها نیست. هیچ مزایایی برای این داروها در افراد مبتلا به سایر مشکلات سلامتی مشاهده نشده است.