به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، بسیاری از افراد بعد از یک تا دو سال بهبود پیدا کرده و دوباره به این بیماری مبتلا نمی‌شوند. اما برخی از افراد ممکن است چندین سال با علائم خستگی مزمن مواجه باشند.
این بیماری به خوبی شناخته شده نیست. برخی از متخصصان معتقدند که این بیماری یک بیماری کاملا مستقل، با مجموعه‌ای از علائم خاص خود است، اما برخی دیگر از متخصصان اینگونه باوری نداشته و آن را به عنوان یک بیماری جداگانه و مستقل قبول ندارند.
هیچ آزمایشی برای تشخیص سندرم خستگی مزمن وجود ندارد. به همین دلیل پذیرفتن این بیماری توسط افراد مبتلا به آن دشوار است. داشتن افرادی که شما را باور داشته و از شما حمایت کنند بسیار مهم است.
عوامل و درمان
خستگی مزمن می‌تواند به‌علت یک یا چند عامل از عوامل زیر بوجود آمده باشد، توجه داشته باشید که هر کدام از درمان‌های زیر باید زیر نظر پزشک انجام شود و پزشک با در نظر گرفتن عوامل مختلف می‌تواند بهترین درمان را برای شما تشخیص دهد.
کم بودن تعداد گلبول‌های قرمز خون و هر مشکل خونی دیگر که باعث کم رسیدن اکسیژن به بافت‌های بدن و مغز شود.
کمبود منیزیم، زینک و ویتامین به‌وسیله آزمایش خون قابل تشخیص است و با قرص‌های مکمل قابل جبران است. در هنگام مصرف قرص‌های مکمل باید یک ماه فرصت دهید تا اثر ضد خستگی آن مشخص شود. همچنین با قرار گرفتن در مقابل آفتاب ویتامین د بدن تامین می‌شود.
بیماری کبد چرب در اثر جمع شدن زیاد چربی در کبد ایجاد می‌شود و درمان آن کاهش غذاهای سرخ کرده و فست فود و غذاهای با چربی زیاد در برنامه غذایی است. ورزش سرعت درمان را زیاد می‌کند.
درمان سندرم خستگی مزمن
هیچ درمانی برای سندرم خستگی مزمن وجود ندارد اما بسیاری از علائم آن می‌تواند درمان شود. برای این منظور داشتن یک رابطه خوب با پزشکتان بسیار مهم است. همکاری کردن با پزشکتان برای پیدا کردن ترکیبی از دارو و یا تغییرات رفتاری که به شما کمک می‌کنند، بسیار مهم است. درمان ثابت و مشترکی برای تمام بیماران وجود ندارد، لذا ممکن است پزشک برای پیدا کردن بهترین روش درمانی از سعی و خطا استفاده کند.
درمان در منزل بسیار مهم است، ممکن است لازم باشد که شما در برنامه روزانه خود تغییراتی ایجاد کنید و عادت‌های خواب بهتری را فرا بگیرید و همچنین ممکن است لازم باشد که آهسته آهسته به ورزش ملایم روی بیاورید. مشاوره و ورزش کردن می‌تواند به افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن کمک کند.
اگرچه کار چندان ساده‌ای نیست، اما داشتن نگرش مثبت نیز می‌تواند کمک خوبی باشد. سعی کنید دچار سرخوردگی، خشم و افسردگی نشوید. مشاوره و صحبت کردن با سایر افراد مبتلا به این سندرم می‌تواند به شما در بهبود نگرش نسبت به این بیماری کمک کند.
نظر شما