به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، دکتر محمد اسماعیل اکبری به بهانه روز جهانی جمعیت و تنظیم خانواده با اشاره به وضعیت جمعیتیِ کشور و رفتار باروری ایرانیان، گفت: معمولا وزارت بهداشت یا افرادی که مسئولیت تامین سلامت مردم را برعهده دارند، به دنبال رفع مشکلات مردم هستند. بر همین اساس به عنوان مثال وزارت بهداشت کسی را که سرطان دارد یا مبتلا به فشار خون است، درمان می‌کند. حال از دیدگاه من به عنوان یک فرد قدیمی‌حوزه سلامت، مهم‌ترین مشکل مردم در حال حاضر وضعیت جمعیت در کشور است و هیچ مساله سلامتی در کشور نداریم که به حرمت و اهمیت مساله جمعیت باشد. همه دنیا هم به این موضوع توجه کردند و برایشان ارزشمند بوده و در این حوزه سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی کرده‌اند.
وی با بیان اینکه جمعیت در ایران فرازونشیب‌های اعجاب‌آوری را داشته است، افزود: در اوایل انقلاب به دلیل وضعیتی که در زمان انقلاب ایجاد شد، جمعیت ضریب رشد بالایی پیدا کرد؛ به‌طوری که در برخی استان‌ها نرخ رشد جمعیت یا همان نرخ باروری کلی به حدود شش تا هفت می‌رسید و در برخی استان‌ها ۴.۵ بود. در آن زمان میانگین نرخ باروری کلی حدود سه گزارش شده بود. بر این اساس یک خانم در سن باروری‌اش به طور میانگین ۳.۲ بچه به دنیا می‌آورد که این نرخ باروری منجر به نرخ رشد بالایِ جمعیت می‌شد. این درحالیست که در طی سال‌های اخیر میزان باروری کلی، یعنی تعداد بچه‌هایی که یک خانم در سن باروری به دنیا می‌آورد، کاهش پیدا کرده است. البته این موضوع نه‌تنها در کشور ما بلکه درتمام دنیا رخ داده و نرخ باروری در دنیا هم کاهش یافته است و هیچ کشوری را نداریم که نرخ باروری‌اش کاهش نیافته باشد. حتی میزان کاهش نرخ باروری در کشورهای غربی و ثروتمند بیش از کشورهای فقیرتر و غیرتوسعه‌یافته است که این موضوع دلایل مختلف اجتماعی و فرهنگی دارد.
اکبری با بیان اینکه با وجود کاهش نرخ باروری در تمام دنیا از جمله ایران، باز هم جمعیت رشد کرده است و هیچ کشوری نیست که در کنار کاهش نرخ باروری، رشد جمعیت نداشته باشد، ادامه داد: تقریبا در دنیا سالانه حدود ۸۳ میلیون نفر به جمعیت اضافه می‌شود. در کشور ما نیز سالانه قریب به یک میلیون نفر به جمعیت کشور اضافه می‌شود. بنابراین هم جمعیت رشد می‌کند و هم نرخ باروری کاهش می‌یابد. نتیجه این موضوع این است که جمعیت به سمت پیری می‌رود. معنی این موضوع این است که نظام سلامت اقداماتی در حوزه سلامت انجام داده که بر میزان سال‌های زندگی مردم افزوده شده، امید به زندگی را بالا برده و با بیماری‌ها مقابله کرده است. ازطرفی نرخ باروری هم کاهش یافته و جمعیت به سمت پیری می‌رود.
وی افزود: در عین حال باید توجه کرد که پدیده پیری جمعیت به‌ویژه در کشورهای ثروتمند و غربی هم اتفاق افتاده است، اما اتفاق بدی که افتاده این است که در کشور ما سرعت رشد پیری دارد از همه جا جلو می‌زند؛ به‌طوری‌که در ۲۰ سال آینده ۲۰ درصد جمعیت‌مان پیر خواهند بود و در ۳۰ سال آینده ۳۰ درصد جمعیت ایران پیر می‌شوند. یعنی از هر سه فرد یک نفر پیر خواهد بود. حال فرد پیر قاعدتا قدرت تولید ندارد و فرد دیگری باید خرجش را بدهد. افرادی که اکنون ۴۰ ساله‌اند، ۲۰ سال دیگر ۶۰ ساله شده و به گروه پیرها می‌پیوندند. حال در کشور ما به طور متوسط ۳۸ درصد افراد پیر شغل دارند و ۶۰ درصدشان سواد دارند. بنابراین در گروه سالمندان ۴۰ درصد بی‌سوادند و ۶۰ درصد شغل ندارند. بنابراین این افراد روی دست جوانان کشور می‌مانند.
وی همچنین گفت: از طرفی از آنجایی که میزان باروری کلی کاهش یافته است، دیگر جوانی هم نداریم که به این افراد خدمت دهد. بچه‌هایی که در حال حاضر به دنیا می‌آیند در آینده بارهای سنگینی بر دوش خواهند داشت. این اتفاق در کشورهای غربی هم افتاده، اما تفاوتش این است که آنها در طول عمرشان به فکر جمعیت بودند و آن را مانیتور و کنترل کرده‌اند، اما ما این مساله را رها کره‌ایم. بر همین اساس گروه کار و مولد که به افراد ۱۵ تا ۶۵ ساله می‌گوییم در تمام کشورهای ثروتمند و غربی هرگز اُفت نکرده‌اند و همیشه در رده‌های بالا بوده‌اند. این گروه در ایران در حال نابودی است؛ به طوری که وضعیت‌مان از میانگین دنیا بالاتر است و در آینده هم بدتر خواهد شد.
اکبری با بیان اینکه سالمندی اتفاقی است که در کشور ما رخ داده و نمی‌توان از آن جلوگیری کرد، گفت: بنابراین ما باید میزان جمعیت جوان را زیاد کنیم. باید توجه کرد که سن سالمندی در کشورهای مختلف متفاوت است. سازمان بهداشت جهانی هم در این حوزه تقسیم‌بندی‌هایی دارد. در ایران سن بین ۶۰ تا ۶۳ سال به بالا را جزو گروه سالمند می‌آوردند که در این سنین افراد برخی از توانایی‌ها را به‌طور فیزیکی یا روحی از دست می‌دهند و دیگر جزو گروه مولد محسوب نمی‌شوند. برخی از کشورهای غربی این عدد را تا ۶۵ سال می‌گویند.
وی تاکید کرد: کم تعداد شدن گروه مولد در کشور می‌تواند گرفتاری‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی به بار آورد. حال عوامل مختلفی در این زمینه دخیل است؛ اول اینکه میزان ازدواج کاهش یافته است و تاخیر در ازدواج وجود دارد، حال تاخیر در ازدواج منجر به تاخیر در باروری نیز می‌شود. در حال حاضر متوسط سن ازدواج در زنان ایرانی به ۲۴ سال و در مردان ایرانی نزدیک به ۳۰ سال رسیده است. از زمان ازدواج تا اولین باروری هم به طور متوسط ۴.۵ سال فاصله است. همچنین در حال حاضر در کشور ۱۳ میلیون نفر فرد در شُرف ازدواج داریم که آماده ازدواج هستند که حدود ۶.۵ میلیون دختر و ۶.۵ میلیون پسر هستند، اما اگر این ۱۳ میلیون همین الان هم ازدواج کنند، باز هم اتفاقی برای جمعیت کشور نمی‌افتد. زیرا فرهنگ بی‌بچگی، دیربچگی و یا تک‌بچگی در کشور جا افتاده است و این فرهنگ خطرناکی است. همه این‌ها ضد باروری و رشد جمعیت و توسعه است و به مملکت لطمه می‌زند.
اکبری با بیان اینکه وزارت بهداشت برنامه‌های مفصلی در زمینه آموزش‌های قبل از ازدواج داشته است و ما در حال بازنگری این برنامه‌ها هستیم، گفت: در حال حاضر وزارت بهداشت، به‌ویژه آقای وزیر به دنبال تغییر در روش‌ها است تا تک‌تک آنها بازنگری شود. بنده هم این اقدامات را با مبانی علمی‌تعقیب می‌کنم. به هر حال ما وزارت بهداشت هستیم و باید حرف‌هایمان علمی‌و مبتنی بر مستندات باشد. باید توجه کرد که از نظر علمی‌میزان سطح استروژن عاملی است که ما در باروری مورد توجه قرار می‌دهیم. یعنی خانمی‌که باردار می‌شود سطح استروژنش بالا می‌رود. سطح استروژن هر چه بالاتر رود، خطرات بارداری برای مادر بیشتر است. سطح استروژن در زنان زیر ۲۰ سال حداقل ۳۰ درصد کمتر از زنان ۲۰ تا ۳۰ ساله است؛ یعنی یک‌سوم. بر این اساس عوارض و بیماری‌های بارداری در زیر ۲۰ سالگی بسیار پایین‌تر است. بارداری زیر ۲۰ سال در دنیا یک استاندارد علمی‌محسوب می‌شود. بر همین اساس شاخص‌های بهداشتی برای باروری، زیر ۲۰ سال را نشان می‌دهند. در حالیکه سن ازدواج دختران ما به بالای ۲۰ سال رفته است و این یکی از شاخص‌هایی است که وزارت بهداشت باید به مردم معرفی کند. این موضوع آنقدر از نظر علمی‌مهم است که در کشورهای غربی کسانی که زیر ۲۰ سال هستند، حتی اگر ازدواج نکنند یا باردار نشوند، تخمک‌هایشان را فریز می‌کنند تا بعد از ازدواج، از آنها استفاده کنند.
اکبری ادامه داد: در عین حال شاخصی به نام شاخص رشد توسعه انسانی پایدار داریم که از سوی سران کشورها تعیین شده است. یکی از این شاخص‌ها، مربوط به باروری‌های زیر ۲۵ سال است. بنابراین از نظر بیولوژیک باروری زیر ۲۰ سال اهمیت بالایی دارد. در شاخص توسعه انسانی پایدار هم باروری زیر ۲۵ سال شاخص توسعه محسوب می‌شود و کشوری که باروری زیر ۲۵ سالش پایین باشد، رشد نمی‌کند. اگر افراد در کشورهای غربی دیر بچه به دنیا می‌آوردند یا کم بچه به دنیا می‌آورند، این کشورها افراد ۲۵ ساله را جذب می‌کنند و به طور طبیعی با مهاجرت آن اتفاق را جبران می‌کنند. ما این اقدام را هم انجام نمی‌دهیم و برایش برنامه‌ای هم نداریم. بنابراین از نظر علم بیولوژیک سن ازدواج باید به شدت پایین آید. اگر می‌خواهیم سالم بمانیم باید بارداری ما زیر ۲۰ سال ازدواج افتد. البته این‌ها فقط در اختیار وزارت بهداشت نیست، بلکه وزارت اقتصاد، وزارت مسکن، بانک‌ها و ... هم باید کمک کنند. چون فرزندآوری یک مولفه اجتماعی است. وزارت بهداشت از نظر بیولوژیک و برای سلامت مردم این توصیه را می‌کند. مانند اینکه می‌گوییم زیاد نمک نخورید تا به فشار خون مبتلا نشوید.(ایسنا)
نظر شما