کد خبر: تمام-سنین-در-خطر-اختلالات-خلقی-هستند
۲۰ آبان ۱۳۹۶، ۱۰:۱۰
به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، گروهی از ناراحتی‌ها و بیماری‌های روانی را اختلالات خلقی می‌گویند. تقریبا این نوع اختلالات و مشكلات روانی از شایعترین انواع ناراحتی‌های روانی است كه در تمام سنین دیده می‌شود. این اختلالات روانی ممكن است از خفیف‌ترین شكل آن مثلا یك نوع افسردگی خیلی ساده، جزئی و گذرا باشد یا از نوع حالت‌های خیلی شدید و عود كننده. این گروه از بیماری‌های روانی ممكن است با علت شناخته شده و معلوم عارض شود. مانند افسردگی‌های شدید به دنبال از دست دادن عزیزان یا اتفاقات ناگوار و یا ورشكستگی‌های مالی. در این بیماری، نظریه‌های بیولوژیك كه شامل عامل ارثی مثل اكثر بیماری‌ها و عامل روانی اجتماعی، اختلالات بیوشیمیایی را دلیل این بیماری می دانند، بیش از همه، این دو عامل در فیزیوپاتولوژی اختلالات خلقی مطرح است به طوری كه بیماران افسرده دچار كمبود نسبی سروتونین مغز هستند. از دیگر مسائل برانگیزاننده اختلالات خلق، تعادل آب و الكترولیت‌ها است. از عوامل دیگر، اختلالات عصبی‌غددی است كه ناشی از ناهنجاری‌های قسمت‌هایی از مغز است. مداخلات پرستاری درمان بیماری مداخلات مربوط به کاهش مراقبت از خود: شرکت دادن بیمار در امر شستشو و نظافت شخصی و هر زمان که بیمار در انجام آنها موفق شد مورد تشویق قرار گیرد، تقویت مثبت موجب ارتقا عزت نفس می‌شود. گاهی لازم است به بیمار به طور واقعی و عینی نشان داد که چگونه می‌تواند فعالیتی را که احساس می‌کند که برایش مشکل است، انجام دهد. مداخلات مربوط به خودکشی و دگرکشی: برقرار کردن ارتباط خوب با بیمار یک روش خوب در پیشگیری از خودکشی است، چون احساس می‌کند که فرد با ارزشی است. تدابیر امنیتی مانند دور کردن وسایل خطرناک و نظارت دقیق بیمار نیز الزامیست؛ تشویق بیمار به بیان احساسات و در جریان قرار دادن پزشک، اطرافیان و پرسنل بخش نیز از اقدامات دیگر است. مداخلات مربوط به اشکال در پنداشت خود: باید به بیمار کمک شود تا توانایی‌های خود را شناسایی کند. ترتیب‌دادن برنامه‌ای برای فعالیت در طول روز، البته این فعالیت‌ها نباید خارج از توانایی‌های فرد باشد که بیمار بتواند فعالیت‌ها را با موفقیت به پایان برساند و تقویت دریافت کند، درغیراین صورت سبب احساس بی‌کفایتی و کاهش بیشتر اعتماد به نفس بیمار می‌شود. تشویق بیمار به شرکت در فعالیت‌های گروهی که از آن بیمار بازخورد مثبت دریافت کند. مداخلات مربوط به اختلال در تعاملات اجتماعی: بررسی رفتارهای اجتماعی بیمار و تلاش دربرطرف کردن کمبودهای او در این زمینه، حائز اهمیت است. درکنار بیمار افسرده‌ای که از دیگران کناره‌گیری می‌کند بنشینید و به خواندن روزنامه یا کار دیگری مشغول شوید. به این طریق، بیماراحساس می‌کند فرد با ارزشی است. گاهی از خود می‌توان واکنشی نشان داد مثلا خود را معرفی کنید و یا اعلام آمادگی جهت شنیدن حرف‌های او، بعد از برقراری ارتباط و احساس راحتی بیمار، او را به شرکت در فعالیت‌های گروهی تشویق کنید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha