دکتر احمد علی‌پور درگفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره تاثیر معلولیت بر روان معلولان گفت: معمولا این افراد به لحاظ روابط اجتماعی و زندگی شهروندی دچار محدودیت‌هایی می‌شوند و اگر براساس این محدودیت‌ها و تفاوت‌ها خود را با دیگران مقایسه کنند ممکن است دچار حالاتی منفی مانند اضطراب، افسردگی، بی‌انگیزگی و داشتن روحیه‌ای پایین شوند. وی ادامه داد: برای جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی در معلولان باید به آنها آموزش دهیم که به جای تمرکز بر ناتوانی‌ها، محدودیت‌ها و مشکلات خود به توانمندی‌های‌شان توجه و از آنها استفاده کنند. رئیس انجمن روانشناسی سلامت خاطرنشان کرد: تکیه معلولان بر توانمندی‌های‌شان سبب می‌شود که آنها بر محدودیت‌های خود غلبه کرده و در چنین شرایطی می‌توانند  بیش از افراد عادی پیشرفت کنند. وی پیروزی معلولان در عرصه‌های مختلف علمی، فرهنگی و ورزشی را به دلیل اتکا این افراد برتوانمندی‌های خود توصیف کرد و افزود: اگر نگاه ما به دنبال توانمندی‌های معلولان باشد آنگاه می‌توانیم بگوییم که معلولیت نه تنها محدودیت نیست بلکه فرصتی است برای کشورها. معلولیت ناشی از اراده قوی کودک علی‌پور در خصوص نحوه برخورد والدین با فرزندان معلول اظهار کرد: والدین باید برای فرزندشان معلولیت را در قالب تفاوت‌های فردی توضیح دهند و همچنین باید توجه کودک را به توانمندی‌هایش جلب کنند تا آنجا که این توانمندی‌ها جایگزین محدودیت‌های کودک شود. این استاد تمام روانشناسی تصریح کرد: باید به کودک بگوییم که موقعیت او نشانه اراده قوی و توانمندی او است و محدودیت جسمی نمی‌تواند مانعی جدی برای تحقق اراده وی باشد،‌ با چنین توضیحاتی کودک می‌تواند بر محدودیت خود غلبه کند. وی با تاکید بر اینکه والدین نباید اجازه دهند کسی معلولیت کودک‌شان را مورد تمسخر قرار دهد، بیان کرد: همچنین والدین باید کودک خود را به شیوه‌ای تربیت کنند که توانایی مقابله با افرادی را که ممکن است وی را به خاطر معلولیت مورد تمسخر قرار دهند، داشته باشد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha