به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، شایعترین نوع این بیماری تیروییدیت هاشیموتو، تیروییدیت لنفوسیتیک یا تیروییدیت خود ایمن نیز خوانده میشود که التهاب مزمن همراه با ارتشاح لنفوسیتی است. تیروییدیت تحت حاد، تیروییدیت گرانولوماتوز، تیروئیدیت پس از زایمان، تیروئیدیت خاموش، تیروئیدیت ناشی از دارو، تیروئیدیت ریدل (Riedel's thyroiditis) و تیروئیدیت حاد سایر انواع میباشند. بندرت این بیماری به دنبال عفونت ویروسی رخ میدهد و انواع نادرتر دیگری نیز دارد.
بزرگی، درد و حساسیت به لمس در غده تیرویید، تب، درد فک یا گوش (گاهی اوقات)، پرکاری تیرویید (ضربان قلب سریع، عصبی شدن، لرزش و کاهش وزن سریع) از نشانهای این بیماری هستند.
علایم شایع
بزرگی تیرویید ، درد و حساسیت به لمس در غده تیرویید ، تب، درد فک یا گوش (گاهی اوقات) و پرکاری تیرویید (ضربان قلب سریع، عصبی شدن، لرزش و کاهش وزن سریع) از علائم شایع این بیماری است و اختلال دستگاه ایمنی (به ویژه تیروییدیت هاشیموتو و پس از زایمان)، ویروس های مختلف مثل اوریون و آنفلوانزا، عفونت باکتریایی غده تیرویید (نادر) و بیماری اخیر مثل سل یا هر عفونتی از دلایل ایجاد این بیماری به شمار می رود.
درمان
براساس این گزارش؛ دارو درمانی به نوع تیروییدیت بستگی داد اما داروهای ضدتیروئید یا جایگزینی هورمون تیرویید بسته به نوع التهاب تیرویید، مسدودکنندههای بتا آدرنرژیک (بتا بلوکرها) برای سرکوب علایم تیرویید پرکار، آنتی بیوتیکها برای مقابله با عفونت در صورت لزوم، داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب (نادر)، آسپرین بادوز بالا برای کمک به کاهش التهاب، مسکن در صورت نیاز و جراحی برای برداشتن فشار وارد به نواحی مجاور گردن یا تخلیه آبسه (نادر) از راههای درمان این بیماری است.
نظر شما