به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، آب سیاه می‌تواند به بینایی چشم آسیب برساند گاه غیرقابل برگشت است و در صورت عدم معالجه سبب کوری می‌شود. به زبانی ساده علت آن افزایش شدید فشار زجاجیه یا همان ماده درون چشم است. به‌طور کلی اشکال در خروج این مایع از منافذ بسیار کوچکی در پیرامون عنبیه (دایره رنگی چشم) است.
براساس این گزارش؛ در برخی موارد بطور مادرزادی منافذ تنگ هستند. در موارد دیگر جلو آمدن عنبیه یا مسدود شدن این منافذ با رنگدانه‌های عنبیه یا یاخته‌های خون پس از خونریزی داخل چشم مسیر تخلیه مایع داخل چشم تقریباً مسدود می‌شود.
این بیماری گاهی اوقات بدون علائم است و شخص در طول عمر خود از آن آگاه نمی‌شود اما درد چشم و سردرد شديد و ضربان‌دار قرمزی چشم، تاری ديد يا ديدن هاله در اطراف نورها و سفت و حساس شدن كره چشم را علائم این بیماری می‌دانند.
علت دقيق این بیماری ناشناخته بوده و عواملی همچون سن بالای 60 سال، سابقه خانوادگی آب سياه يا دوربينی و استفاده از بعضی از داروها كه باعث مهار سيستم كولينرژيك (پاراسمپاتيك) می تواند در بروز این بیماری موثر باشد.
افراد برای پيشگيری از این بیماری باید مرتبا تحت معاينه چشم قرار گيريد تا قبل از شروع علايم بتوان آب سياه را كشف كرد. اگر بيش از 40 سال داريد، بايد فشار داخل چشمتان سالانه حداقل يك بار اندازه‌گيری شود. اندازه‌گيری فشار چشم ساده و بدون درد است.
آب سیاه درمان قطعی ندارد
این بیماری درمان قطعی ندارد اما علایم آن را می‌توان کنترل کرد. در اکثر اوقات می‌توان فشار چشم را با دارو تا حدی پایین آورد که از آسیب به عصب چشمی و از دست دادن احتمالی بینایی در آینده جلوگیری شود. مهارکننده‌های آنزیم کربنیک آنهیدراز مانند دورزولامید به تنهایی یا به‌همراه داروهای مسدد گیرنده بتاآدرنرژیک برای کاهش فشار داخل چشم به کار می‌روند. داروهای ادرارآور (دیورتیک) برای کاهش تولید و در نتیجه کاهش تجمع مایع در چشم استفاده می‌شوند. در صورتی که با قطره‌های چشمی نتوان بیماری را کنترل کرد، می‌تواند از جراحی با لیزر کمک گرفت.
نظر شما