دکتر محمد زارع‌نیستانک در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، با اشاره به اینکه نوجوانی دوران رشد و شکوفایی استعدادها و تصمیم‌گیری‌های‌بزرگ برای آینده است، اظهار کرد: مسئولیت یک پدر یا مادر در قبال نوجوانشان آزاد گذاشتن او برای تجربه کردن، آشنایی با محیط و جامعه است.
وی با تاکید بر اینکه آزاد گذاشتن نوجوان باید حد و حدودی داشته باشد و مخصوصا در مورد نوجوانان پسر باید محدودیت و سختگیری به جا در نظر بگیریم، ادامه داد: متاسفانه ما هیچگونه هنجار خاصی در جامعه نداریم تا بتوانیم خانواده‌ها را به سمت آن سوق دهیم و بگوییم که به عنوان مثال اگر فرزندتان با دوستانش رفت و آمد نکند یا سر ساعت خاصی منزل باشد خوب است.
این روانشناس کودک و نوجوان با اشاره به اینکه ما کسانی را مخاطب قرار می‌دهیم که می‌خواهند حد تعادل را در زندگی، تربیت فرزندان و روابطشان حفظ کنند، گفت: این خانواده‌ها برای اجتماعی شدن و بلوغ فکری نوجوانان خود باید به آنها اجازه دهند که در اردوهایی که توسط مدارس در خارج از شهر یا حتی داخل شهر برگزار می‌شود با تحت نظارت مسئولان مدرسه شرکت کنند یا اگر شناخت کافی نسبت به دوستان فرزند خود دارند به او اجازه دهند تا دعوت شام آنها را بپذیرد و در جشن تولدشان شرکت کند. اما فراموش نشود که تمامی موارد باید مطابق با قوانین‌خانه، خانواده و با نظارت والدین صورت گیرد.
زارع‌نیستانک عنوان کرد: اگر والدین برخی از دوستان فرزند نوجوان خود را نمی‌شناسند و احساس خطر مانع از آزاد گذاشتن او برای رفت و آمد با آنها می‌شود بهتر است که منطق صحبت‌کردن را پیش گیرند و از دعوا و جنجال بپرهیزند.
وی اضافه کرد: پسربچه‌ها معمولا در سنین نوجوانی از حرف‌زور شنیدن بیزارند و اگر والدین بخواهند بدون دلیل و با خشونت احساساتشان را به نوجوان بفهمانند مطمئنا نتیجه عکس خواهد داشت و با فرزندی که روز به روز بیشتر از خانواده فاصله میگیرد مواجه می‌شوند.
این روانشناس کودک و نوجوان با بیان اینکه اگر والدین متوجه شدند که فرزندشان حرف منطقی آنها را نمی‌پذیرد، می‌توانند یک میانبر زیرکانه بزنند، گفت: نوجوانان پسر حرف‌شنوی زیادی از مربیان ورزشی، معلمان و مدیران خود دارند. بنابراین می‌توانند مشکل خود و فرزندشان را به مربی یا معلم او بگویند و از آنها بخواهید موضوع را به‌صورت کلی در بین همه‌بچه‌ها مطرح و توصیه‌های لازم را به آنها گوشزد کنند.
زارع‌نیستانک تاکید کرد: والدین باید فرزندانشان را به روشی پرورش دهند که هیچ‌گاه خود را با دیگران مقایسه نکند. بنابراین باتوجه به اینکه معمولا پدران الگوی رفتاری مستقیم پسران خود هستند باید مراقب رفتار و گفتار خود باشند.
نظر شما