به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، کورک یا جوش ابتدا قرمز رنگ و حساس به لمس روی پوست ظاهر می‌شود. با گذشت زمان آن قسمت پوست سفت و سخت می‌شود. در نهایت آبسه نرم به همراه مقدار زیادی گلبول‌های سفید بوجود می‌آید.
این گلبول‌ها از طریق جریان خون برای مبارزه با عفونت فرستاده و مجموعه گلبول‌های سفید، باکتری و پروتئین‌ها به نام چرک خوانده می‌شوند. در آخر چرک‌ها در سر پوست قرار می‌گیرند و می‌توان با جراحی باز یا خود به خود آنها را از کورک خارج کرد.
این جوش میتواند دلایل زیادی داشته باشد. یکی از آن دلایل، عفونت میکروبی پیاز مو است. کورک در واقع عفونت باکتریایی دردناک و عمقی پیاز مو است. کورک اصولا شایع و تا حدی مسری است. امکان دارد در هر نقطه‌ای از پوست بدن ظاهر شود، اما اغلب بر روی گردن، صورت، باسن و سینه‌ها پدید می‌آید.
پوست به عنوان یک سد دفاعی مهم در برابر ورود میکروب‌ها و مواد خارجی به بدن است و هر خراشی در پوست نظیر بریدگی میتواند به آبسه یا دمل تبدیل و سپس با باکتری، عفونی شود.
کورک بیشتر در افرادی دیده می‌شود که مقاومت‌شان در برابر عفونت به دلیل اختلالاتی مانند مرض قند و ایدز کاهش یافته است، اما در افرادی که هیچ‌گونه مشکل ایمنی ندارند هم میتواند به وجود آید.
درمان
موارد شدید نیاز به آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک مانند سفالکسین و تخلیه عفونت دارند. موارد خفیف به درمان موضعی مانند پماد و صابون آنتی باکتریال پاسخ می‌دهند. در گذشته و در طب ایران باستان برای درمان کورک از پماد سیاه که همان روغن سیاه یا اکتیولی بوده که برای درمان دمل چرکی هم به کار می‌رود، استفاده می‌شد.
نظر شما