یک رواندرمانگر تخصصی نوجوانان با اشاره به راهکارهایی برای طعمه نشدن کودکان و نوجوانان توسط مجرمان جنسی در فضاهای مجازی گفت: افزایش آگاهی والدین از فضاهای مجازی و شبکه های اجتماعی بسیار حائز اهمیت است.
دکتر مهدی قاسمی در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگذاری سلامت در ارتباط با مجرمان جنسی اینترنتی و راهکارهایی که والدین برای مقابله با آن باید بدانند، اظهار داشت: افتادن در دام مجرمان جنسی بیشتر برای کودکانی رخ می دهد که اولین تماس رو در رو با فردی را در فضای نت تجربه می کنند.
وی افزود: کودکانی که مورد سوء رفتار جنسی قرار می گیرند، ممکن است خودشان تبدیل به خلاف کارهایی در زمینه مسائل جنسی شوند.
این روانپزشک و روان درمانگر نوجوانان عنوان کرد: مجرمان جنسی در اینترنت زمان بیشتری برای ایجاد ارتباط و گفتگو در مورد مسائل جنسی و غیر جنسی با قربانیان دختر در مقایسه با پسرها صرف می کنند همچنین
مجرمانی که پسرها را هدف قرار می دهند مسن تر هستند.
قاسمی با بیان اینکه برقراری ارتباط با کودکان از سوی مجرمان دو فاز را شامل می شود، گفت: پرسیدن سوالاتی در مورد خصوصیات و جزئیات شخصی، اطلاعات دادن در مورد خویش از جمله سوالاتی بوده که مجرمان اینترنتی از فرزندان شما می پرسند.
وی ادامه داد: مجرمان از دختر ها به کرات در مورد ظاهر فیزیکی سوال می کنند در حالی که از پسرها در مورد ظاهر و کمیت ناحیه تناسلی سوال می شود.
این روانکاو و روان درمانگر نوجوانان اضافه کرد: برای اینکه مجرمان بتوانند ارتباط بهتری را با دختر ها برقرار کنند، ابتدا سوالات غیر جنسی را از آنها می پرسند درحالی که رویکرد آنها به پسر ها متفاوت بوده، آنها سریعا مسائل جنسی را مطرح می کنند و بیشتر بر لذت جنسی تمرکز دارند.
وی خاطر نشان کرد: نکته بعدی در مورد دخترها این است که بلافاصله در مورد در دسترس بودن وب کم مورد سوال قرار می گیرند و در خواست چت تصویری از سوی مجرم مطرح می شود.
وی گفت: مکالمه با دختر ها بیشتر در مورد علائق، مدرسه و دوستان آنها انجام می شود و مجرمان نیز در مورد علائق خود با آنها صحبت می کنند. مجرمان به قربانیان دختر می گویند که آنها را دوست دارند و عاشق آنها هستند و اینکه آنها خیلی استثنایی هستند، مجرم دائم به آنها فکر می کند و می خواهد با آنها باشد.
این روانپزشک تصریح کرد: در بیشتر مواقع اسمی مستعار که زیبا و دلربا است برای دختر ها انتخاب می کنند و تمایل دارند عکسی از آنها داشته باشند همچنین این مجرمان تلاش می کنند احساس خاص و ویژه بودن را در دخترها ایجاد کنند.
وی خاطر نشان کرد: این مجرمان اینترنتی در گفتگو با پسرها زود سر اصل موضوع می روند و از ابتدا حول مسائل جنسی، تمایلات جنسی صحبت می کنند بنابراین ضرورت داشته که خانواده ها و به ویژه والدین آگاهی لازم را در زمینه فضاهای مجازی داشته باشند.
قاسمی ادامه داد: از جمله مسائلی که به این مشکلات دامن زده این بوده که والدین نوجوانی خود و اینکه چه اتفاقات و احساسات را داشته اند فراموش کرده اند همچنین آنها وارد دنیای شده که در حال حاضر به سرعت در حال پیشرفت است و عقب ماندن والدین ازاین پیشرفت ها و آسیب های همراه آن سبب شده تا نوجوانان خود را محدود کنند.
وی تاکید کرد: والدین هرچقدر با دوران نوجوانی خودشان بتوانند ارتباط برقرار کنند با فرزند نوجوان خود نیز همان قدر ارتباط موثرتری برقرار می کنند یعنی اینکه والدین بتوانند دوران نوجوانی خود را به خاطر آورده و متوجه شوند که چه کارهای انجام یا چه فکرهای در آن دوران داشته اند بهتر توانسته با فرزند نوجوان خود ارتباط برقرار و آن درک کنند.
این رواندرمانگر تخصصی نوجوانان در پاسخ به این سوال که با گسترش فضاهای مجازی انحرافات نیز گسترش یافته و والدین برای پیشگیری از آن چه اقداماتی لازم است انجام دهند، گفت: توصیه ما بر این مبنا بوده که ابتدا والدین از تکنولوژی آگاهی کامل داشته و از آن استفاده کنند لذا زمانی که آنها از تکنولوژی اطلاع نداشته نمی توانند فرزندان خود را یاری کرده تا استفاده صحیحی داشته باشند.
قاسمی عنوان کرد: به دلیل اجتناب ناپذیر بودن فضاهای مجازی و شیوع استفاده از آنها ضرورت دارد که والدین آموزش لازم را در این زمینه داشته باشند و گروه هایی تشکیل داده که والدین، فرزندان و معلمان در آنها عضو باشند و بتوانند از آن استفاده صحیح کنند.
وی تاکید کرد: نداشتن خط قرمز برای نوجوانان سبب شده تا آنها حد تعادل را رعایت نکنند به طور مثال بچه ها باید بدانند اگر اینترنت در خانه وجود دارد یک سری فیلترهای مخصوصی وجود داشته که والدین می توانند آن را در سیستم کامپیوتری خود نصب کرده تا متوجه شوند فرزندان آنها در چه سایتی رفته و در حقیقت استفاده از فضای مجازی باید تحت کنترل والدین باشد.
این روانپزشک گفت: از دیگر خط قرمزهای که والدین می توانند برای فرزندان خود گذاشته این بوده که موبایل آنها رمز نداشته باشد یا درصورت داشتن رمز، والدین رمز قفل آن را بدانند البته برعکس این قضیه نیز حائز اهمیت است و فرزندان نباید رمز قفل والدین خود را بدانند و در صورت مقابله کودکان ضرورت داشته که به یک روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنند.
كدخبرنگار410800
نظر شما