کد خبر: ترس-از-دیده-شدن-نوعی-اختلال-اضطراب-اجتم
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۸، ۱۰:۰۰
به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، فربد فدایی افزود: اختلال اضطراب اجتماعی یا جمع هراسی، واکنش­های جسمانی فرد در مقابل سیستم عصبی خود است و از این رو مبتلا به این اختلال که در اواخر دوره کودکی و اوایل نوجوانی بیشتر بروز می‌کند، فرد احساس می‌کند در حال تهدید شدن است و از این رو در کوتاه­ ترین زمان تصمیم می‌گیرد از آن موقعیت به سرعت دور شود. این متخصص اعصاب و روان گفت: همان گونه که زندگی جاری است موقعیت ­های اجتماعی نیز همواره در حال خلق شدن است و فردی که دارای اختلال اضطراب اجتماعی است به دلایل عمده دیده نشدن و دوری گزیدن از کانون توجه دیگران، به طور معمول زندگی را برخود تحمل ناپذیر می‌کند و رویه اجتناب از زندگی اجتماعی می­تواند وی را فردی منزوی کند. فدایی اضافه کرد: پرهیز از اعمال ناراحت کننده در کوتاه مدت می‌­تواند راحتی در پی داشته باشد اما باعث می‌­شود که اضطراب در بلند مدت بدتر شود. هرچه جای بیشتری به اضطراب داده شود به همان اندازه جای کمتری برای خود می­ماند. این روانپزشک بالینی اگفت: فرد دارای اختلال اضطراب اجتماعی همواره اسیر افکاری مانند «هر کاری کنم مورد ماخذه قرار خواهم گرفت، همه چشم‌ها به سوی من است یا همه فکر خواهند کرد من دیوانه­ام» استرس و اضطراب در این فرد در بعضی لحظات می­تواند به صورت فیزیکی جلوه کند مانند لرزیدن، طپش قلب، خشک شدن دهان یا سرخ شدن چهره یا با شدت بیشتر می­تواند این احساس به صورت بی حالی و غش کردن و از دست دادن کنترل، در شخص دارای اختلال اضطراب اجتماعی بروز کند. فدایی گفت: به عقیده متخصصان علوم رفتاری بسیاری از کسانی که فکر می‌کنند گرفتار جمعیت هراسی یا فوبیای اجتماعی هستند، صرفاً خجالتی اند، اگر فردی احساس می‌کند گرفتار اضطراب اجتماعی است، می‌تواند برای برطرف شدن شک و گمان خود به یک مشاور روان درمانگر مراجعه کند. این متخصص اعصاب و روان گفت: علایم اصلی اضطراب اجتماعی یا هراس اجتماعی، ترس معنادار و دایمی‌از یک یا چند موقعیت اجتماعی است که باعث تعاملات اجتماعی می‌شود (مثل محاوره با افراد دیگر) یا تحت نظر قرارگرفتن را ممکن می‌کنند (مانند در معرض دید قرارگرفتن هنگام غذا خوردن در رستوران) و فرد از این که به خاطرنشان دادن اضطراب خود رفتاری را بروز دهد که باعث قضاوت منفی دیگران شود، می‌ترسد. افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی ممکن است فعالانه از این موقعیت‌ها اجتناب کنند یا هنگام مواجهه با این موقعیت‌ها دچار ترس و اضطراب شدیدی شوند. فدایی تاکید کرد: نکته ای که باید به آن توجه شود این است که ترس یا اضطراب نباید به دلیل وجود شرایط پزشکی دیگری مثل بدشکلی یا چاقی مفرط، بدریختی ناشی از سوختگی یا جراحت که ممکن است هر فردی را کمی‌نگران قضاوت دیگران کند، این ترس و اضطراب یا اجتناب بسیار افراطی باشد. این علائم اضطراب اجتماعی باید همیشگی باشد و یا حداقل یک مدت کوتاه چند ماهه طول کشیده و به طور مشخصی باعث اختلال در تعاملات اجتماعی و عملکرد فرد شده باشد. وی افزود: این افراد به لحاظ اینکه اگر در موقعیت‌های اجتماعی قرار گیرند با توجه به تاثیر احساسات ناخوشایند، با بی آبرویی مواجه و مورد قضاوت و داوری دیگران قرار خواهد گرفت، از این رو به دلیل ترس از دیده شدن، همواره کوشش می‌کند از حضور در محیط ­های اجتماعی پرهیز ­کند. فدایی با بیان اینکه راه درمان مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی بسته نیست، گفت: همانند دیگر هراس­ها، این حالت از اختلال رفتاری را می­توان مطابق تجویز مشاور یا روانپزشک با تمرین از بین برد و تنها نیاز دارد که مراحل درمان گام به گام و در یک محیط امن صورت گیرد. وی گفت: یک روش دیگر گفت و گو درمانی یا رفتار شناختی است. در این روش مشاور کمک می‌کند تا افکار و اعمال منفی فرد مبتلا شناسایی شود و درمان رفتاری شناختی برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی تاحدی به معنی نوشتن تکلیف است یعنی افکاری را که منجر به اضطراب زیاد می‌شوند، می‌نویسید. فدایی گفت: بخش دیگر درمان اضطراب اجتماعی تکنینک‌های آرامش بخش است که با این روش‌ها افراد سه تا چهار ماه احساس بهتری خواهند داشت. ترکیبی از دارو و درمان رفتاری شناختی بهترین راهکار درمان برای اضطراب اجتماعی است. این روانپزشک افزود: برخی از داروهای ضدافسردگی به پایین آوردن اضطراب و درمان اضطراب اجتماعی کمک می‌کنند که نام تجاری آن‌ها سیمباتلا، ایفکسر، لگزاپرو و پاکسیل است. با مصرف این داروها سه تا شش هفته بعد، احساس خوبی پیدا خواهید کرد. شاید پزشک برای مدت کوتاه، بنزودیازپین تجویز کند که نام‌های تجاری آن آتیوان، کلونوپین، والیوم و زاناکس است. احتمال دارد فرد مبتلا با مصرف این داروها به آنها وابسته شود. داروی بوسپار نیز در درمان اختلال اضطراب اجتماعی تجویز می‌شود. قبل از مصرف این داروها با پزشک درمورد معایب و محاسن آن‌ها صحبت شود. این متخصص اعصاب و روان گفت: با ایجاد چند تغییر کوچک در عادات می‌توان برای درمان اختلال اضطراب اجتماعی فرد کمک کرد. از مصرف کافئین، داروهای بدون نسخه، حتی داروی سرماخوردگی، اجتناب شود. چون این داروها می‌تواند علایم اضطراب و در نتیجه اختلال اضطراب اجتماعی را تشدید کند. فدایی افزود: تلاش شود فرد دارای هراس اجتماعی استراحت کافی داشته و غذاهای سالم مصرف کند. از فنون آرام کننده مثل یوگا یا مدیتیشن استفاده و حتما حرکات ورزشی را ترک نکند چراکه فعالیت متعادل فیزیکی اثر آرام بخشی برای افراد دارای اختلالات رفتاری می‌تواند به همراه داشته باشد.(ایرنا)

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha