به گزارش طبنا(خبرگزاری سلامت)، آفت یک بیماری شایع در دهان است که ضایعات دردناک نِکروتیک در مخاط دهان، زبان و لثه به بار می‌آورد. علت آن ناشناخته است ولی ممکن است خودایمنی باشد. شیوع آفت در جوامع مختلف از ۵٪ تا ۶۶٪ گزارش شده و متوسط شیوع آن ۲۰٪ است. در زن‌ها برتری نسبی دارد.
آفت، یک عفونت ویروسی نیست و قابلیت سرایت هم ندارد اما عامل ژنتیک در بروز آن بسیار مؤثر است. دوره آن حدود یک ماه است و اغلب پس از آن بدون درمان هم بهبود می‌یابد. درمان آن اغلب علامتی است و برای رفع آن بیشتر از دهان‌شویه یا قطره استفاده می‌شود.
اکثر آفت‌های زبان و دهان به خودی خود از بین می‌روند اما اگر آفت پس از سه هفته بهبود نیافت باید به دندانپزشک مراجعه کرد. دندانپزشک دهان را معاینه می‌کند تا مطمئن شود که به جز وجود آفت مشکل جدی دیگری مانند سرطان دهان وجود نداشته باشد. در صورت عودکننده بودن آفت نیز باید به متخصص مراجعه کرد تا دلیل اصلی بروز این ناراحتی مشخص شود.
ِتیولوژیِ آفت عودکننده دهانی دقیقا مشخص نیست اما مواردی به‌عنوان علل زمینه‌ساز برای آن معرفی شده‌اند که زمینه ارثی، استرس، اختلالات آسیب‌شناختی (ایمونولوژیک)، عوامل هورمونی، کمبودهای تغذیه‌ای و نقایص خونی، سیگار و کمبود ویتامین c وحساسیت‌های غذایی از نمونه‌های آن است.
پیشگیری
کمبود عنصر روی در افراد مبتلا به آفت عودکننده گزارش شده‌است. استفاده منظم از نخ دندان و مسواک، مصرف ویتامین ب، حفظ بهداشت دهان و استفاده از دهان‌شویه‌های مناسب و آب‌نمک از بروز این بیماری جلوگیری می‌کند. توصیه می‌شود افرادی که مرتبا و به تعداد زیاد آفت می‌زنند یا آفت آنها بزرگ بوده و التیام آنها زمان زیادی طول می‌کشد، جهت شناسایی عامل و بیماری‌های زمینه‌ای مستعدکننده تحت معاینات و آزمایش‌های کامل‌تری قرار گیرند.
همچنین سعی کنید هنگام جویدن غذا صحبت نکنید تا احتمال گاز گرفتن تصادفی داخل گونه‌ها و دهان کاهش یابد. کاهش فشار و رعایت بهداشت دهان و دندان از طریق مسواک زدن روزانه پس از صرف وعده‌های غذایی نیز در جلوگیری از ایجاد آفت مفید است. آخرین توصیه این که به اندازه کافی استراحت کنید و بخوابید. خواب کافی نه تنها از ایجاد آفت که از ابتلا به ده‌ها بیماری جلوگیری می‌کند.
نظر شما